Aan de manier waarop ze binnen kwam merkte ik al meteen, hoe zenuwachtig Sandra was. Met een onzekere blik half naar mij en half in de ruimte, waren haar handen voortdurend bezig met haar kleren en sleutels, haar gezicht, ogen, handen en lichaam voortdurend in onrustige beweging. Ik liet haar even met rust, zodat ze wat kon landen en een plek vinden, en maakte ondertussen haar thee. Ze had moeten zoeken om bij me te komen, zei ze, terwijl ze wat ontspande en diep in de zachte leunstoel wegzakte met op de achtergrond wat zachte rustgevende muziek.
Na wat koetjes en kalfjes, vroeg ik haar, wat ik voor haar kon betekenen. Sandra aarzelde zichtbaar en moest zich even herstellen. Ik zag dat ze tranen weg slikte. Het was haar oma, vertelde ze, die was acht maanden geleden plots overleden, na een ziekte. Voor Sandra was het geweest alsof haar moeder overleed. Haar echte moeder was psychisch vaak ziek, en werd daardoor regelmatig opgenomen in een instelling, waarna haar oma voor haar zorgde. Haar vader was al jarenlang uit beeld. Het huis van opa en oma was daardoor meer haar thuis geweest dan het huis van haar ouders. Opa was al wat langer overleden en oma had met liefde verder voor de kleinkinderen gezorgd. Nadat oma was overleden had ze veel moeite om verder te gaan en was vaak erg verdrietig. Ze mistte haar oma voortdurend.
Al toen ik was gaan zitten had ik de energie van oma sterk gevoeld bij Sandra. Oma was duidelijk aanwezig en zeer bereid met mij te communiceren. Toen Sandra vertelde dat haar oma Hendrikje heette, had ik even twijfel over mijn waarneming, omdat ik de naam Rikie doorkreeg, maar toen ik dat zei, lachte Sandra door haar tranen heen, en vertelde dat haar oma zo het liefst werd genoemd.
De boodschappen die ik van oma aan Sandra mocht doorgeven, hielpen Sandra met haar rouwverwerking. Ze vond rust en troost in de woorden, en begon zichtbaar het verlies te aanvaarden. Het ging goed met Oma, en ofschoon ze haar kleinkind verder had willen steunen was haar tijd in het leven voorbij. Sandra mocht vanaf nu de steun van oma in haarzelf vinden, want die kracht had ze ook meegekregen.
Sandra vertelde verder dat ze voelde dat ze op een kruispunt in haar leven stond. Er waren vele veranderingen gaande op het gebied van relatie en carrière, en ook daar wilde ze nog wat steun in. We zijn daar vervolgens nog wat op doorgegaan, waarna Sandra is vertrokken met een goed gevoel en steun voor de toekomst. Ik kijk dankbaar terug op dit consult, zoals ik ook op vele andere sessies dankbaar terugkijk. Het is fijn als je iets kunt betekenen voor een ander mens, en dat ik dat mag doen… ik heb er eigenlijk geen woorden voor. De blik in de ogen van mijn gasten zegt vaak meer dan ik kan uitdrukken. Ik koester dat.
Natuurlijk zijn de verhalen steeds verschillend, en mogelijk heb ook jij een verhaal dat heel anders is. En als je besluit dat je het fijn zou vinden om daar wat hulp of steun in te krijgen, misschien simpelweg omdat het je reis lichter zou maken of iets minder eenzaam, dan zal ik ook voor jou mijn best doen. Je bent bij mij in goede handen.
Warme groet,
Tineke van Urk
Ofschoon bovenstaande verhaal gebaseerd is op een waargebeurde ontmoeting, heb ik de details en namen natuurlijk veranderd om herkenning te voorkomen. De privacy van mijn cliënten is gewaarborgd
Geef een reactie