Dit traject biedt je een praktische weg uit stagnatie in je leven, en uit depressieve gevoelens. Je gaat je leven weer leven en genieten, en zult daarin zingeving ervaren en je kwaliteiten weer waarderen. Je zult kracht putten uit een steunend netwerk van mensen om je heen en de begeleiding. Je hoeft je daarbij niet te schamen voor je depressieve gevoelens, want ze zijn wijd verspreid en het is niet jouw schuld. Het is niet jouw schuld, maar je kunt wel de oplossing zijn. Ga mee op reis.
Depressie in Nederland
De toverwoorden crisis en depressie kennen we inmiddels goed, en waarschijnlijk staat het inmiddels bovenaan in de lijst met psychische belastingen, naast het woord stress. We willen uit dit soort gevoelens blijven, maar het blijkt moeilijk en na een periode van ontkenning komen velen tot het besef hoe groot de spanningen zijn en hoe onvervuld en teleurgesteld (somber, boos, bang) ze zich voelen. We lijden en voelen ons niet zo goed meer in ons lichaam, en zelfs voeding is niet meer goed genoeg.
Een toenemend aantal mensen gebruikt inmiddels anti-depressiva, veel voelen zich heftig onder druk staan of voelen dat ze geen tijd voor zichzelf hebben, en anderen vereenzamen in moeilijke omstandigheden en zakken steeds dieper weg in gevoelens van depressie en onmacht, waarin ze zich alleen nog met een restje energie en boosheid overeind kunnen houden, maar voor hoelang? Ja, het is heel verschillend wat we depressie noemen, want een klinische depressie met suïcidale neiging valt eronder, maar in dagelijkse gesprekken worden ook sombere gevoelens of psychisch belastende perioden zo genoemd, of bijvoorbeeld liefdesverdriet noemen we soms depressie als we er niet zo snel uitkomen. En natuurlijk krijgt ook economische teruggang deze term, gelijkgesteld met “volksziekte nummer 1”.
In de ban van depressie, gaan we door, en misschien mogen we er nu uit. In ons streven naar blijdschap en geluk, landen we te vaak in ongelukkige gevoelens, teleurgesteld in wat het leven ons te bieden heeft. En als depressie er is, is het niet eenvoudig om daar alleen, en op eigen kracht, zomaar weer uit te komen. Dat ligt een beetje aan de aard van depressie.
Symptomen van depressie:
- Gebrek aan energie
Je voelt je lusteloos en hebt weinig energie - Malen, piekeren
Je gedachten malen veel en lang over onderwerpen die je belasten en waarin je weinig of geen oplossing ervaart. Je gedachten lijken op een gebroken plaat die telkens hetzelfde herhalen met dezelfde sombere en uitzichtloze uitkomst. - Besluiteloos
Het nemen van keuzes kost je veel moeite en er gaat steeds meer energie en tijd in verloren tot je zelfs moeite hebt met kleine dagelijkse besluiten. Wat wil ik eigenlijk? Je weet het niet echt, of mist de energie om het te realiseren. - Machteloosheid
Je bent geneigd anderen de schuld te geven van de omstandigheden van je lijden, en jezelf machteloos te voelen. “Als je nu maar… ” of “Als ze maar zouden…” of als de omstandigheden (maatschappij, cultuur, systeem, anderen, etc) anders zouden zijn, dan zou alles beter zijn, en tot dan blijf je in depressie. - Overdaad aan pijnlijke gevoelens
Je hebt vaak en lang gevoelens van boosheid, angst en verdriet (welke overheerst kan verschillen) - Doelloos
Je hebt weinig belangrijke doelen meer of alleen nog doelen die onhaalbaar zijn of lijken. - Nutteloos en waardeloos
Alles wat je hebt lijkt minder waardevol, en wat je doet of biedt is onbelangrijk voor anderen (althans dat is wat je zelf denkt) en misschien zelfs voor jezelf - Niet oké
Je zelfvertrouwen is laag, en je zelfbeeld erg somber en mogelijk negatief - Teleurgesteld
Waarschijnlijk ben je al lang en vaak teleurgesteld in andere mensen, en het succes dat je wilde behalen, waardoor je mogelijk denkt dat je onaantrekkelijk bent en weinig capabel. - Verzwakt
Je hebt al veel geprobeerd en bent daarin al vaak teleurgesteld, en je kan steeds minder teleurstelling verdragen - Moegestreden
Je kunt het steeds moeilijk opbrengen om je ergens nog voor in te zetten, en misschien mopper of klaag je vaker dan vroeger. - Onverzorgd
Een van de aspecten van depressie is een verminderde aandacht voor persoonlijke hygiëne, uiterlijk, en je omgeving. Je zal jezelf er moeilijk toe kunnen zetten om schoon te maken, jezelf te verzorgen, en je directe omgeving vervuilt. Ook zal je minder ruimte in jezelf ervaren om nog te zorgen voor de mensen om je heen. Je gedrag zal steeds meer je pijn weergeven die in je is, en misschien zal je daarom de mensen om je heen steeds meer als belastend en lastig gaan ervaren. - Weerstand tegen hulp
Betrokken mensen wil je het liefst negeren en vermijden omdat ze je toch niet begrijpen en alleen maar proberen te activeren voor iets wat je toch niet gaat helpen of lukken. Ook voel je jezelf steeds meer genegeerd en in de steek gelaten door anderen die wel gelukkig zijn of normaal kunnen functioneren en van alles willen, daar krijg je boze en jaloerse gevoelens van. Je sociale omgeving zal steeds meer uit “gelijken” bestaan, voor zover je nog mensen om je heen hebt.
Je netwerk wordt steeds meer een weerslag van je pijn, bestaande uit gelijkgestemden en hulpverleners, maar ook “straffende kwelgeesten” die je er in jouw beleving onder houden. Goed bedoelende bezorgde mensen voelen steeds meer als belasting omdat ze slechts jouw zorgen aanvullen met die van hen en vervolgens willen dat je die bezorgdheid vermindert door je anders te gedragen (waar je de kracht en energie niet meer voor voelt). Onbewust wreek je jezelf door hen te vermoeien en laten mislukken in hun helpende inspanningen. Je kunt niet anders. - Eenzaam, sociaal isolement
Naarmate de depressie verdiept en langer duurt, zal je dus steeds minder steun om je heen hebben en je steeds meer alleen voelen zonder hulp. Je hebt al vaak mensen zien komen, hoop gekregen, en ze zien weggaan, waardoor je misschien nog weinig hoop hebt om het patroon te doorbreken, en lage verwachtingen van mensen in het algemeen. Teleurgesteld in liefde en vriendschap en de betrokkenheid van mensen leef je voort. - Je lichaam als onveilige plek
Je lichaam is al lang niet meer de plezierige plek die je ooit had, en daardoor sport en beweeg je misschien al langere tijd niet meer en vult je tijd steeds vaker en langer met stil zitten of liggen en trekt je steeds meer terug. Er zit veel stress in je lijf, en dat gevoel wil je natuurlijk niet meer voelen. Wat plezierig zou moeten voelen, blijkt bij jou vaak ongemakkelijk en zelfs pijnlijk te voelen. Je voelt je lusteloos, stijf en je algehele conditie is niet wat je zou willen. - Moe van adviezen
Je hebt al van zo ongeveer iedereen die je kent adviezen en oordelen voor je kiezen gehad en bent daar inmiddels behoorlijk moe van. Het bevestigt alleen maar je onmacht en onvermogen, en je ervaart zelf dat als je iets had kunnen doen, je het al wel gedaan zou hebben. Adviezen worden daardoor snel als druk van buiten ervaren, en afgedwongen keuzes kunnen je helemaal stagneren. Je innerlijke lijst staat al vol met een lange lijst van mislukte pogingen en heilloze inspanningen. Je hebt het gevoel dat je behoorlijk van jezelf vandaan bent gekomen en niet meer weet hoe je de weg terug vindt, en je zou dolgraag aanvaard en ontvangen willen worden zoals je bent, herkend in je lijden en je kwaliteiten. En ondertussen loopt iedereen door in zijn leven en laat je achter, en lijk je alles van waarde verloren te hebben. - Onveiligheid
Wie of waar is nog veilig voor je? Depressieve gevoelens hebben steeds minder plekken waar ze onveroordeeld kunnen verblijven. Depressie is op zoek naar een thuis. - Toekomstprojecties
De toekomstprojecties die je doet zullen zo somber zijn als je je voelt, ofwel over sombere onaantrekkelijke toekomst, vol eenzaamheid, miskenning, mislukking en tegenslag gaan, ofwel zijn aantrekkelijk maar zonder jou erin. Via deze innerlijke toekomst-beelden blijf je sombere en pijnlijke gevoelens creëren. Mogelijk ben je niet eens meer in staat om positieve toekomsten voor jezelf te geloven en projecteren, en is dit wat vanzelf steeds opkomt. Je ervaart gebrek aan controle op je gevoel en situatie, zowel nu als in de voorzienbare toekomst. - Goed-voelend lijden
Misschien heb je al gemerkt dat er comfort zit in je terugtrekking, dat je niet zo lijdt als je lijdt. Misschien heb je ervaren dat je je slechter voelt als je relatief geluk tegenkomt, of wanneer je even goed voelt, en je beter voelt als je gelaten wordt in wat er is en je gewoon bekend rot kan voelen. Dit soort rotgevoelens zijn niet zo eenvoudig, en als je kijkt vanuit een groter verband blijkt er vaak een onbewuste loyaliteit mee te spelen. De erkenning en herkenning van dit soort loyaliteiten als iets goeds, en de toestemming om je te voelen zoals je behoort te voelen, gevoelens die somber zijn maar ook bekend en kloppend, dat kom je niet vaak tegen in je omgeving. Toch verlang je ernaar om met al je gedachten, patronen, en gevoelens toegestemd te worden, en ben je op zoek naar die persoon die je dat geeft. Een moeder misschien? Of een vader? Veel van ons hebben dat gemist in ons leven. - Pijn management
In een poging van je pijn af te komen heb je mogelijk pijn-verminderende gewoonten aangeleerd. Dat kan iets zijn in je gedrag, de mensen die je hebt verzameld die je iets voor je laat doen (weggaan, helpen, aanhoren, etc.) maar ook iets in je consumptiepatroon (roken, zoetigheid, drank, soft en harddrugs, medicatie, dwangmatig religie of spiritualiteit beoefenen, etc.). Veel blijken slechts tijdelijk te helpen en diverse ervan kunnen destructief zijn voor je levenskwaliteit of relaties. - Zelfhypnose
Je hebt onbewust een taalgebruik aangeleerd die je depressie bevestigt en in stand houdt. Als het ware hypnotiseer je jezelf en de mensen in je omgeving om de depressieve gevoelens en gedachten te voeden. - Schaamte
Omdat er zoveel onbegrip om je heen is, en eigenlijk ook nog in jezelf, zit je vol met schaamte naar je omgeving. Waarom kan ik het niet? Wat houdt me tegen? Hoe kan het dat ik zo moe ben, en afhaak in iets dat anderen zo natuurlijk kunnen? De lijst is eindeloos, en bevestigt vooral het gevoel van afgescheidenheid in je, van het alleen zijn. Je hebt het opgegeven, en voelt je leeg en onvervuld en beschaamd, en je mist het geluk dat je zo voorgehouden wordt als je recht. - Onvermogen, geen onwil
Ofschoon het een bekende reactie is, die veel mensen geven, is het niet je keuze om depressieve gevoelens te hebben. Dat kan je ook gemakkelijk weerleggen, want wie zou dergelijke gevoelens van pijn en lijden bewust willen hebben? Nee, je wilt niet lijden, maar je weet ook niet hoe je er los van komt. De reactie dat het een keuze is, alsof je je eruit kan kiezen, wekt alleen je weerstand en boosheid op, je wilt eruit maar je hebt daarbij hulp nodig en geen oordelen.
Herken je iets in deze lijst? Alles bij elkaar is het een behoorlijk somber beeld, nietwaar? En bij jou is het misschien helemaal nog niet zo erg, of slechts iets wat naast veel andere leukere zaken bestaat. Je bent waardevol en er zijn mensen die dat herkennen, alleen er is nog iets dat je niet kwijt kan of kan delen of oplossen. Waar je precies staat op dit moment is voor deze cursus niet zo erg, het doel ervan is om je handvatten en steun te geven om de reis uit dit gevoel te maken. Handvatten die haalbaar zijn en je helpen om successen te behalen en je een goed of beter gevoel te geven over jezelf.
Je weg uit depressie
Omdat je het al druk genoeg hebt, en al genoeg mislukking en oordelen hebt gekregen, zullen de stappen bovenal in een rustig en haalbaar tempo aangeboden worden. Veiligheid en succes zijn hierbij belangrijker dan de snelheid van je pad of waar je eindigt. Dit traject is vooral jouw reis, en je mag mij uitnodigen als reisgenoot als je die reis wilt maken.
Deze reis zal je niet vermoeien met allerlei theorie, omdat geen theorie je zal helpen. Dit is nadrukkelijk geen theorie, maar slechts een reis om te bewandelen, een reis die je samen maakt en waarin er steun voor je is als je die nodig hebt. Een reis die eenvoudig begint met een kleine stap, een simpel ja van jouw kant.
Begin de reis, meld je aan
Elke reis begint met een stap, en deze stap mag en kan je zetten. Als je geïnteresseerd bent dan kan je je aanmelden en maken we een afspraak voor een kort voorgesprek.
Geschreven door: Hans Schuijff, De Witte Prins
Esther
Ik herken mijn volledig in elk omschreven punt. Door mijn depressie en sociale angsstoornis ben ik alles kwijt geraakt. Werken lukt niet meer, ik heb geen vrienden meer, financiële zorgen en grote eenzaamheid. Continue suïcidale gedachten en wanhoop.. wat moet ik nog met mezelf aan, ik weet het niet meer.
Tineke
Hallo Esther, dankjewel voor je reactie. Naar dat je je in elk omschreven punt herkent. Ik hoop van harte dat je hiervoor hulp hebt gezocht en/ of wellicht kan Hans Schuijff of ik hierin iets voor je betekenen?!