Het was rond het jaar 2004, en het ging toen helemaal niet goed met mij, ik zat niet lekker in mijn vel, en was zoals men zegt de weg kwijt en heb deze prachtige weg teruggevonden mede door de alternatieve cursussen en workshops te volgen. Ik ontmoette destijds een mevrouw, die me aanraadde affirmaties te gaan gebruiken.
Een affirmatie is een positief zinnetje, wat je regelmatig tegen jezelf kunt zeggen. Het doel hiervan is dat je onderbewuste dat zinnetje uiteindelijk gaat geloven, zodat je een positieve invloed in je leven gaat bemerken. Mensen die persoonlijk willen groeien in hun privé- en/of arbeidsleven hebben er veel baat bij. Affirmeren is simpel, krachtig en effectief, blijkt uit ervaring. Gedachten zijn krachten, gebruik ze positief en liefdevol.
Omdat het duidelijk was dat ik een laag zelfbeeld had en niet van mezelf hield, stelde ze voor dat ik tegen me zelf zou zeggen: Ik hou van mezelf en ik ben het waard om hier (op aarde) te mogen zijn.
Confrontatie
Gelukkig hoefde ik dit niet in de spiegel tegen mezelf te zeggen, dat zou wel heel confronterend zijn geweest. De eerste paar keren dat ik de affirmatie tegen mezelf zei, werd ik alleen maar bozer op mezelf…want wat zei ik wel niet tegen mezelf, ik hou van mezelf? Dat deed ik echt niet! Ik stopte er mee.
Een korte tijd later kwam ik een andere mevrouw tegen, ook zij raadde me aan, met affirmaties te beginnen. Ik begon na te denken, het kon toch geen toeval zijn dat ook zij over affirmaties begon?
Met ietwat tegenzin begon ik weer mezelf te vertellen dat ik van mezelf mag houden. En dat ik het ook waard ben op deze aardbol te mogen rondlopen. Na een aantal dagen kon ik al zonder wroeging tegen mezelf zeggen dat ik van mezelf hou. Niet dat ik het voelde, nee, dat niet. Dat kwam een week of drie later.
Het was een prachtige voorjaarsdag. Alle elementen waren aanwezig: De zon, strakblauwe lucht, vogels die volop hun lied ten gehore brachten, vers gras, bloemetjes in de bloei. Het was vroeg in de ochtend en ik liep op straat. Ik murmelde in mezelf: ik hou van mij, ik mag er ook zijn.
Liefde
En toen gebeurde het! Ik voelde opeens de stralen van de zon, ik keek omhoog en zag de strakblauwe lucht, ik keek opzij en zag het frisgroene gras met madeliefjes, ik hoorde de vogels wéér… en ik voelde het, ik voelde de liefde voor mezelf in me opborrelen. Wat was dat een onbeschrijfelijk ongekend fijn gevoel. Ik had het gevoel wéér te leven!
Ik bedacht me niet en zei hardop:” Ja, ik houd van mezelf”
Lees ook: Zijn wie je bent.
Is je ruimte niet schoon genoeg?
Een energetische huisreiniging opent de energie van je woning, zodat je je er weer prettig en veilig kunt voelen. Ook mogelijk voor bedrijfspanden.
Lieve Tineke,
Dank voor het delen van je prachtige blog en deze fantastisch leuke video ! Ik hou ook van mezelf zoals ik ben. Ik verwacht eigenlijk vrijwel niets van een ander, behalve misschien af en toe een beetje tijd en aandacht. Verder heb ik in dit leven alles vooral op eigen houtje gedaan. Omdat ik nu eenmaal aardig eigenwijs ben en van m`n vrijheid houd. Zo ben ik nooit getrouwd en heb m`n enigst kind vanaf het begin alleen opgevoed. Gelukkig mocht hij wel z`n donorvader (een oude vriend) leren kennen en daar heeft hij sinds z`n 14e een goede relatie mee opgebouwd,net als met z`n halfzusje.
Waar ik nu vooral tegenaan loop, is dat ik m`n hele leven veel van mezelf heb wegegeven en toch heel erg gelukkig ben met mijn eenvoudig en natuurlijke leventje. Eigen praktijk, werk waar ik van houd, mooi huurhuis, leuke tuin, rustige buurt en vele vrienden en een familie die veel van me houdt.
Nu komt er zomaar uit het niets een amerikaanse man op m`n pad die zegt met mij de rest van z`n leven te willen delen en dat houdt hij nu al zo`n 11 maanden vol. Het punt is dat ik hem ook heel erg leuk vind, maar dat hij in tegenstelling tot mij heel veel geld heeft opgespaard, door een leven lang hard werken.Dus dat ik nu m`n hele leven zou moeten omgooien wil ik met hem en z`n dochter van 15 een nieuw leven opbouwen. Ben ik daar wel klaar voor ? Ik weet het gewoon ff niet.
Gedeeld in vertrouwen & liefde,
met een warme hartegroet,
Anne
Lieve Anne,
Bedankt voor je compliment en je openheid over jezelf. Ik kan me voorstellen dat wat je schrijft een grote keuze voor je is, en dat de gedachte je opkomt dat het betekent dat jij je leven hierdoor zou moeten omgooien. Misschien is dat iets wat voor beiden geldt, want ook voor de partner is het een grote stap, zelfs als hij zich dat misschien niet helemaal bewust is. Ik lees geen hulpvraag in je tekst, maar mocht je die hebben kan je gerust een sessie bij me plannen en dan kijk ik met je mee. In algemeen zou ik je adviseren om rustig de tijd te nemen voor dit soort besluiten, en te wachten tot je eigen beweging duidelijk is. Als hij werkelijk geïnteresseerd is, dan wacht hij wel op je. Weet dat dergelijke keuzes niet vragen om je leven op te geven, slechts om iemand binnen te laten op een meer intieme manier. Je kan beginnen met te delen wat er in je is, en dan helpt hij je misschien door meer te delen over wat er in hem is en kan hij wat zorgen of twijfels bij je wegnemen.
Ik wens je voor nu een hele fijne dag,
Tineke.
Ik ben nu een enige tijd tegen mezelf aan het zeggen…ik hou van mij…en ik heb de moed kunnen opbrengen om ook in de spiegel dat tegen “mij” te zeggen…
De kracht die daaruit voort kwam is overweldigend..
Dank je Tineke voor al je inzichten xx
Jeanette, wat een geweldig mooie reactie! en ja, het gevoel wat zo’n affirmatie kan veroorzaken is gewoon haast niet te beschrijven!
Hoi, ik heb jou verhaal gelezen…ik voel dat ik van mij zelf houd…dit ook, omdat ik vecht voor een leven die ik beter wil hebben in gevuld…maar alle beetjes helpen…ben zeker tevreden…moet helaas afscheid nemen van mijn oom die in zijn laatste fase zit van zijn leven….heb ik jaren tegen op gezien…maar hij heeft het leuk gehad en heeft alles gegeven wat hij kon…en het is beter zo…ook al zal ik verschrikkelijk moeten wennen…er zal een stukje van mij. Toch ook mee gaan…dat is houden van…
Mijn moeder en ik hebben zo veel meer leuk leven gewild voor hem , maar het moet ,
Zo zijn….in het leven….groetjes Debby starrenburg