Ik heb al vele bijzondere gebeurtenissen op paranormaal gebied mogen meemaken in mijn leven. Eén van de meest ontroerende momenten is wel het volgende verhaal, wat zich in 2014 afspeelde:
In 2009 stierf mijn oom aan een erg nare ziekte. Mijn tante had veel verdriet, maar ze wist ook dat hij nu geen pijn meer zou hebben en zijn rust zou vinden.
Drie jaar later werd mijn tante zelf getroffen door eenzelfde nare ziekte en al gauw zag het er naar uit dat ze zou komen te overlijden. Geloof me, ze is een voorbeeld voor velen, hoe ze daar mee om ging! In alle rust regelde ze wat ze moest regelen en nam ook bewust afscheid van ons allen. Toen ik voor de laatste keer haar kamer in de hospice verliet, keken we elkaar aan en in haar ogen lag een boodschap, die bij mij binnenkwam.
In de aula
Het moment van het overlijden en de crematie was aangebroken. Met mijn moeder en een broer ging ik richting het oosten van het land waar ze woonde. De aula is een prachtige zaal. De kist stond een beetje in het midden en de aanwezigen zaten als het ware in een halve cirkel eromheen.
Op een gegeven moment werd er een stuk muziek ten gehore gebracht, een Weense wals. En toen gebeurde het!!
Ik ‘zag’ het voor me gebeuren. Mijn oom en tante, samen, herenigd, dansten om de kist heen!
Hun voeten waren niet zichtbaar. Mijn oom droeg een net pak, mijn tante had een wit gewaad aan, ze zagen er jonger uit, en samen zwierden ze in het rond … ze dansten innig verbonden de Weense wals.
Mijn mond viel letterlijk en figuurlijk open. Deze hereniging te mogen zien, had ik nooit verwacht.
Ik wilde het mijn moeder vertellen die naast me zat, maar van ontroering, de tranen en verbazing kwam er geen woord over mijn lippen. Zoiets moois had ik nog nooit gezien! Ik deed na de crematie, in de koffiekamer weer een poging om het mijn moeder te vertellen, maar ik bleef maar huilen van ontroering. En nu nog, kan ik het niet vertellen zonder tranen. Wat een intense prachtige ervaring!
Dit prachtige moment…daar denk ik nog met regelmaat met een zeer fijn gevoel aan terug.
Communiceren met overleden dierbaren
Vaak krijg ik de vraag, hoe lang er gewacht moet worden na een overlijden om contact te kunnen maken. Mijn ervaring is dat het vrij snel kan. Men wil niets liever dan ons laten weten dat er een leven is na de dood. (klik) Uiteraard behoud de ziel zijn/ haar eigen vrije wil en keuze.
Wanneer een persoon op aarde totaal niet geloofde in een leven na de dood, dan kan dat meteen veranderen tijdens en na het overlijden. Lees daarvoor eens deze blog 🙂
Schrijf je meteen in voor de nieuwsbrief, en ontvang als eerste mijn nieuwste blogs, meditaties, aanbiedingen en nieuwtjes
Laat van je horen!
Jouw ervaring is belangrijk voor ons. Schrijf je reactie hieronder en deel je vragen en gedachten over dit onderwerp.
Geweldig.Tineke dat. Je mocht zien dat twee zielen met elkaar weer verenigd werden in de geesten wereld
wat een mooi verhaal.
ik heb een soort gelijke ervaring mogen meemaken.
een paar weken na het overlijden van mijn lieve vader kwam hij op een avond bij mij langs om mij te troosten en mij te vragen door te gaan met de dingen waar ik gelukkig van wordt.
Wat een prachtige ervaring Tineke, inderdaad om nooit meer te vergeten xxx
Bijzonder Tineke …fijn dat je dit wilde delen …
Wauw wat een bijzondere ervaring zeg, heel erg mooi! Net wat je zegt om nooit meer te vergeten.
Jeetje wat een prachtige ervaring! Ik kan me voorstellen dat zoiets je hele leven je bij blijft. Wat ontzettend ontroerend!
Dank je wel voor je reactie Sabine. Ik ben en blijf dan ook zelf zeer dankbaar voor mijn gaves en dat ik dit mocht zien.