Een roos en een nachtegaal

In een prachtig land, hier ver vandaan, woonde eens een stoere prins. Hij was alles wat je van een prins verwacht: een krachtig mannelijk postuur, brede schouders, prachtig golvend haar en een eerlijk en moedig karakter. Dit was een geweldige prins en hij zou zeker een alom geroemd koning worden, die zijn volk goed zou dienen.

De prins werd ook nu al bewonderd en was erg geliefd. Zijn reputatie ging hem voor en vertelden over zijn vele avonturen en goede daden. Deze prins was een inspirerend voorbeeld voor de mannen in het land en jonge vrouwen konden hun ogen niet van hem afhouden. Hij liet geen hart onberoerd, behalve misschien één dan.

De ontmoeting

Haar naam was Desiree. Natuurlijk wist ze van de prins en zijn roem, maar ze was trots en misschien een beetje ijdel. Ook zij werd bewonderd om haar kwaliteiten, dus ze was niet bereid om zich zomaar aan een man over te geven, hoe aantrekkelijk die man ook was. Haar hart moest verdiend worden.

Aanbidders waren er velen en ze zat ook zeker niet om aandacht verlegen. Jongeman werden massaal betoverd door haar schoonheid en haar vriendelijke karakter en velen probeerden haar voor zich te winnen. Het was een beetje teveel van het goede, maar ze was eraan gewend geraakt.

Ook onze koene prins was voor haar gevallen en hij wilde niets liever dan dat zij zijn vrouw zou zijn, zijn toekomstige koningin. Het was Valentijnsdag en, hij dacht “Nu of nooit!”. Hij zou haar de liefde getuigen en zijn kans nemen.

Dapper, maar met ietwat knikkende knieën, besloot hij haar zijn liefde te getuigen. “Lieve Desiree, voor mij ben je mooiste en liefste vrouw van de hele wereld. Ik hou van je. Wil je met me trouwen?” Het was zijn eerste aanzoek en ofschoon het niet erg dichterlijk was, voelde hij zich er goed over.

Niet onder de indruk

Helaas voor onze prins, was Desiree niet meteen onder de indruk van zijn aanzoek. Lachend wees ze hem af. “Woorden zijn goedkoop”, zei ze en vervolgens liet ze hem staan en terwijl ze zelf verder ging op haar pad. Velen hadden geprobeerd en velen hadden even jammerlijk gefaald.

Maar de prins gaf niet op. Hij meende het aanzoek serieus en wilde geen nee aanvaarden. Hij probeerde opnieuw en zei “Ja, woorden zijn goedkoop, maar het zijn niet alleen woorden. Vertel me wat ik moet doen om mijn liefde te bewijzen!”

“Spring in de rivier en bewijs dat je mij je leven wilt geven”, zei Desiree, terwijl ze naar een woeste waterval wees, die van de rotsen naar beneden kletterde. Het was een onmogelijk en misschien zelfs wat wreed verzoek, omdat de waterval zo diep en woest was. Misschien had ze het vooral bedoeld om de prins te ontmoedigen.

De prins aarzelde echter geen moment en als antwoord sprong hij meteen in de woeste stroom, zijn dood tegemoet. Zijn liefde was groot genoeg om alles te geven, zelfs zijn leven. Hij zou daar beneden zeker zijn einde vinden.

Een tragisch einde?!

Het zou een tragisch einde zijn voor zo’n alom geliefde dappere prins met zo’n glorieuze toekomst. Dit is dus zeker het einde van het verhaal. De prins en Desiree zouden nooit samen zijn en Desiree zou nooit meer trouwen. Het land had een geliefd prins en toekomstige koning verloren. Tragisch, tragisch.

Maar natuurlijk ging het in werkelijkheid anders, want sprookjes zijn magisch en dit is een Valentijnsdag sprookje.

De prins ging dus niet dood en wat er in plaats gebeurde was niet van deze wereld. De prins veranderde van vorm en kreeg een herkansing. Nog maar nauwelijks had de prins het water aangeraakt, of de prins verdween en veranderde in een kleine bruin vogeltje.

De nachtegaal

Opeens was hij een prachtige nachtegaal geworden en hij zong zo mooi, ontroerend en lief dat zelf het trotse (en ietwat ijdele) hart van Desiree erdoor werd geraakt en verwarmd.

Waar ze hem in zijn mensenleven niet had gewild, raakte ze nu verslaafd aan het prachtige lied van deze kleine vogel.

De hele lente zong hij vol liefde voor haar en zij luisterde stil naar hem terwijl haar hart zachter en zachter werd naarmate zijn lied haar meer en meer doordrong. Het duurde niet lang of ze werd helemaal vervuld door dit lied en er was niets anders meer voor haar.

De Roos

Ook Desiree veranderde van vorm, want aan het einde van de lente, toen de nachtegaal stopte met zijn lied, veranderde zij plotsklaps in een prachtige rozenstruik. Vanaf dat moment was ze intens gelukkig en ontbrak haar niets meer.

Elke herfst liet ze haar bloemblaadjes vallen en ging ze in een diepe winterslaap, waarin ze droomde over haar prachtige prins. Bij het aanbreken van de lente hoorde ze zijn prachtige lied weer en voelde zich vervuld van geluk.

Dan groeide ze weer bloemen en omringde haar geliefde met de heerlijkste zoete rozengeur. Hij zong zijn hart vol en zij genoot en was stil terwijl ze naar hem luisterde. ze had zich volledig overgegeven aan zijn liefde en er was niet meer voor haar om te doen.

Zo leefden ze samen verder, elk in een andere vorm, maar beiden intens gelukkig.

De prins had zijn prinses gevonden en dat was hem alles waard. Zijn menselijke vorm had hij voor haar graag opgegeven en nu konden ze voor altijd bij elkaar zijn en genieten van hun liefde.

Desiree had haar prins gevonden en er was niets meer om te wensen.

Valentijn en liefde

En Valentijn? Dat is voor een andere keer. Het is genoeg dat hij de liefde inspireerde en ons ertoe bracht om in elk geval jaarlijks onze liefde aan elkaar te getuigen, zoals een nachtegaal en een roos.