Toeval bestaat niet

Vaak hebben mensen een discussie over het feit, of toeval wel of niet bestaat. Daar zijn de meningen over verdeeld. Ik sta met beide benen op de grond, doch ik geloof dat alle gebeurtenissen niet zomaar gebeuren. De psycholoog Jung viel het op dat er soms ‘toevallige’ reeksen gebeurtenissen voorvielen die toch een of andere verborgen relatie met elkaar leken te hebben. Hij noemde dit verschijnsel synchroniciteit.

Toevalligheden zijn gebeurtenissen die plaatsvinden zonder bedoeling, terwijl die er wel lijken te zijn. Dus niet toevallig. Het volgende verhaal is daar een mooi voorbeeld van.

Mijn verhaal

Augustus 2014. Sinds enige tijd reis ik van het noorden naar het westen van ons mooie Nederland, naar een dierbare vriend. In het begin reisde ik met mijn auto, maar ik ontdekte het gemak van reizen met de trein. Ook om readingen en healingen elders in het land te geven, is de trein voor mij een fijne uitkomst. Heerlijk ontspannen kom ik dan aan op plaats van bestemming.

Zo zou ik ook onlangs  op een vrijdagavond de trein van 19.02 uur nemen. Ik had eigenlijk eerder gewild, maar met een OV kortingskaart heb je rekening te houden met dal uren, dus werd het in dit geval een vertrek na half 7 ‘s avonds.

Normaal gesproken zou ik dan met de auto naar het station toe rijden en op een parkeerplaats in de buurt neerzetten. De auto had ik echter uitgeleend aan mijn oudste dochter en schoonzoon, dus bedacht ik me dat ik wel met de bus naar het station toe kon.

Maar ongelooflijk, wat is het een toer om op het station te komen via de wijk waar ik toen woonde! Optie zou zijn naar een andere wijk toe te lopen, een wandeling van 17 minuten en daar op de bus te stappen of nóg naar een andere naastliggende wijk, aan de andere kant, ook een kwartier lopen. En lopen, daar heb ik echt geen hekel aan, integendeel, maar met een koffertje inclusief laptop en in de verwachte stromende regen, dat zag ik eigenlijk niet zitten. Met mooi weer had ik wel die 3 kwartier naar het station willen lopen.
Ik was zelfs bereid om een of twee treinen eerder te gaan, als ik maar droog op het station zou aankomen als dat zo zou uitkomen met de bus vertrektijden.

Ik besloot het vraagstuk hoe op het station te komen die vrijdag gedurende de dag maar eerst los te laten en me te richten op het consult van de ochtend en de cursusles die middag.

Verbazing

Die middag, de les van een cursus liep bijna tot zijn einde, totdat een cursiste vroeg hoe laat we ongeveer klaar zouden zijn.  Haar man wachtte buiten in de auto, ze zouden n.l. naar Dordrecht, de stad in het westen rijden, waar ik ook heen zou gaan! En ja, ook nog heel vlak in de buurt van het huis waar ik werd verwacht!

Mijn mond viel open van verbazing! Ze bood ook meteen aan dat ik wel kon meerijden.

Nee, toeval bestaat niet en ook het feit dat ik vertrouwde dat het goed zou komen heeft gewerkt.

Een half uur later zaten we met zijn drieën in de auto en het was een zéér gezellige rit! De twee-en-een-half uur rijden in de stromende regen vlogen zo om!

De dag erna zo rond 4 uur, liep ik te samen met mijn vriend gezellig langs de haven. Ik dacht aan mijn cursiste en haar man, en vroeg me af of ze nog in Dordrecht zouden zijn, en of ze zich goed vermaakten. Een minuut later zie ik in de verte bekende gezichten op ons afkomen…en ja hoor…daar waren ze ‘toevallig’… En dat in een stad met bijna 119.000 inwoners. En ook zij hebben genoten.

De schrijver Joseph Jaworsky stelt: “Toeval bestaat niet, je hebt ‘het’ alleen maar te zien”. Dat vind ik een mooie gedachte.

Wil jij je mening kwijt? Dat kan in een reactie hieronder …

Schrijf je meteen in voor de nieuwsbrief, en ontvang als eerste mijn nieuwste blogs, meditaties en aanbiedingen!