Rianne voelt kriebels in haar buikje en dat vind ze maar wat gek. Want zijn dat voor kriebels en waar komt het door? Ze gaat naar mama om het te vragen.
In de keuken is mama druk bezig. Alles aan haar is wit. Haar handen, de aanrecht, de beslagkom, het lijkt wel of ze ondergesneeuwd is met poeder. Dat heeft Rianne al eerder gezien. Mama maakt koekjes. Dat vind Rianne maar wat lekker.
Terwijl ze naast mama staat, vertelt ze over de kriebels in haar buikje en dat ze niet weet wat het is. Mama weet het gelukkig wel en legt uit dat de kriebels door leuke spanning komen. Het is immers bijna kerstmis en dan gebeuren er allerlei leuke dingen en dat is best spannend.
Ze gaan een kerstboom halen en versieren en met kerst komen veel familieleden op bezoek. De opa’s en oma’s van Rianne komen en haar tante (de zus van mama) met haar gezin en de broer en zus van papa komen met hun gezinnen, allemaal heel gezellig druk natuurlijk en veel om naar uit te kijken.
Ook de kerstman kan nog langskomen met cadeautjes. Rianne is ook wel heel benieuwd wat ze dit jaar voor cadeau zal krijgen. Mama vertelt dat je in zo’n drukke tijd soms een soort kriebel in je buik kan voelen. Dat is heel gewoon. Dan weet je dat er iets aankomt wat spannend en leuk is.
Een boom uitzoeken
Opeens hoort Rianne haar papa roepen. Ze huppelt vrolijk naar de hal, waar ze haar jas, sjaal en muts van de kapstok haalt en aantrekt. Ze mag met papa in de auto om een echte kerstboom uit te zoeken. De kriebels in haar buikje worden alleen maar erger.
Onderweg is het erg druk op de weg. Hier en daar ligt er nog wat sneeuw, maar omdat het niet meer zo koud is, dooit de sneeuw al een beetje. De grote mensen zeggen dat het jammer is, omdat sneeuw eigenlijk bij kerstmis hoort.
Rianne heeft nog geen kerstmis met sneeuw meegemaakt, dus ze weet nog niet of het zo is. Ze moet er ook wel een beetje om lachen. De grote mensen maken zich druk om niets. Ze weet zeker dat het weer gaat sneeuwen.
Ze zijn er al bijna en even later zien ze de meneer van de kerstbomen. Ook daar is het druk. Ze hoort vrolijke kerstmuziek en de mensen lopen druk heen en weer, terwijl ze bomen uit de stapel trekken en vaak weer terug zetten. Ze willen allemaal de grootste en mooiste boom.
De kleine kerstboom
Rianne blijft staan en kijkt rond. Daar staat een kleine boom en ze voelt dat hij verdrietig is. Ze trekt aan papa’s hand om hem naar dat boompje te brengen. Papa moet lachen en loopt mee. Het boompje is wat zielig in een hoekje gezet.
Papa pakt het boompje bij de top en als hij hem optilt, zien ze dat deze kleine kerstboom prachtige gezonde takken heeft. Het boompje staat mooi en vol overeind staan. Het is klein maar erg mooi,
De meneer van de kerstbomen komt aanlopen en zegt, dat de mensen dit boompje te klein vinden. Als ze hem willen, mogen ze hem zo meenemen.
Papa had eigenlijk ook graag een grote boom gewild. Ze hebben elk jaar een grote boom, maar Rianne kijkt haar vader vragend en hoopvol aan. Zij wil dit boompje meenemen.
Dus neemt papa deze kleine kerstboom in de auto mee en als ze weer thuis zijn versiert hij samen met Rianne de boom en geeft hem een mooie plek. De boom voelt nu niet meer verdrietig.
Een trotse kleine kerstboom!
De volgende dag staat de kerstboom trots rechtovereind, met zijn voeten warm in de aarde. De aarde zit in een rieten mand, met daaromheen een mooi rood kleed gewikkeld.
Met sprankelende lichtjes en feestelijke versierselen staat hij te pronken in de woonkamer en het huis ruikt nog steeds naar de pas gebakken koekjes van mama. Ze zijn klaar voor kerstmis.
Af en toe klinkt de deurbel en komen er gasten binnen. Ze zijn het er allemaal over eens: een mooiere boom had Rianne niet kunnen uitkiezen.
Als iedereen er is, zingen ze samen kerstliedjes en pakken cadeautjes uit. Het is een heerlijke kerstmis zo samen.
Maar wat bijzonder was. Weet je wie het meest plezier had? Het kleine kerstboompje, natuurlijk. Hij is heel blij dat hij in dit huis mag stralen. Dit was meer dan hij had verwacht, nadat hij eerst op de kerstmarkt in een hoek was gezet.
Ook na de kerst heeft Rianne met haar papa voor deze boom gezorgd. Ze hebben hem een plek gegeven in hun tuin, zodat hij nog lang bij hun kon blijven wonen en mooi groot kon worden.
Zo je maar weer: groter is niet altijd beter. We zijn allemaal klein begonnen.
Buiten sneeuwt het zachtjes. Het is een witte kerstmis!
Geef een reactie