Heb jij dat ook wel eens meegemaakt? Een gevoel van herkenning hebben, wanneer je je op een bepaalde plaats bevindt terwijl je er nog niet eerder bent geweest? Of het gevoel hebt, een bepaalde gebeurtenis al eens eerder te hebben meegemaakt, terwijl de gebeurtenis plaats vind? Dat wordt een déjà vu genoemd. Heb je het gevoel een bepaald persoon al langer te kennen, dan vanaf de ‘eerste ontmoeting’ lees dan hier

Déjà vu theoriën

De term déjà vu werd voor het eerst genoemd door de Franse wetenschapper Émile Boirac in 1876. Déjà vu betekend “reeds gezien”. Het verschijnsel werd door sommige ‘wetenschappers’ al snel gekoppeld aan reïncarnatie, als een bewijs dat mensen vaker leefden. De bekende Sigmund Freud dacht dat een déjà vu te maken had met onderdrukte verlangens. Al honderden jaren lang proberen wetenschappers te weten te komen waar een déjà vu door ontstaat, ze proberen het neurologisch te verklaren.

Een oorzaak zou ook kunnen zijn, een kortsluiting in de hersenen. Hierover zijn ook vele ingewikkelde theorieën te vinden, op het internet. Hoe meer onderzoekers leren over de hersenen, hoe complexer het verschijnsel wordt. Er zijn dan ook al vele theorieën in de prullenbak gegooid.

Of zou het zo zijn dat volgens onderzoekers onze hersens op zoek gaan naar herinneringen die er niet zijn, waardoor we even in de war raken, wat een déjà vu creëert?

Spirituele verklaring

Een spirituele verklaring van een déjà vu is dat voordat je dit leven ging leiden je samen met je gids(en) een route hebt uitgestippeld. Een déjà vu verteld je af en toe dat je op de goede (levens)weg zit.

Hoe dan ook, het blijft een bijzondere ervaring. In mijn leven heb ik verscheidene malen een déjà vu meegemaakt. Het kan voorkomen met mensen/ zielsverwanten en met plaatsen. De meest bijzondere was toch wel in 2006.

Mijn bijzonderste déjà vu

Ik was voor het eerst in mijn leven met mijn gezin op vakantie in Turkije. Het was er ontzettend warm. Nadat we onze koffers hadden uitgepakt, gingen we wat eten en drinken. Daarna werd het plan opgevat het stadje te gaan verkennen en zo gezegd, zo gedaan.

Al gauw raakte mijn toen jonge kinderen verveeld, en ze vroegen of we terug gingen  naar het hotel. Ze wilden graag afkoelen in het zwembad. Side, zoals het stadje heet, heeft een wirwar van kleine gezellige straatjes waar we al doorheen waren gelopen, maar zonder nadenken ging ik voorop lopen en wist vreemd genoeg, feilloos de weg terug te vinden. Het kwam me allemaal zo bekend voor, ik wist de weg! Mijn gezin vroeg aan me, of ik wel zeker wist, of ik nog nooit daar was geweest! Ja, dat wist ik zeker.

Zelf verbind ik deze déjà vu aan een vorige leven, die ik eens in Turkije heb doorgebracht. Ik heb een innerlijke weten dat ik eerder in Turkije heb geleefd. Later die vakantie heb ik nog een visioen gehad, die het heeft bevestigd. Ik voel me daar volledig thuis.

Hier kan je verder lezen over dit bijzondere visioen.