Tekens van boven, ik heb er vaker over geschreven. In dit waargebeurde verhaal ben ik ervan behoed, een auto ongeluk te krijgen. Het was letterlijk en figuurlijk een eyeopener.
Paranormale bijeeenkomst
Regelmatig ben ik elders in het land te vinden, om op uitnodiging paranormale bijeenkomsten te verzorgen. Om dit te mogen en kunnen doen, vindt ik één van mijn fijnste praktijkwerkzaamheden. Ik doe het vol overgave. Hiervoor reis ik erg veel en ontmoet veel mensen. Heerlijk! Het reizen gaat soms per trein, maar in de avond meestal met de auto. En over dat laatste wil ik je graag een bijzondere ervaring vertellen.
Mijn beschermengel
Mijn lieve vader overleed in juni 2007. Ik had een goede band met hem. Het eerste half jaar na zijn overlijden was er geen contact, daarna laat hij zich met regelmaat zien en/of geeft hij mij tekens.
Hij past nog steeds op me. En na dit gezegd te hebbende, kom ik weer terug op mijn autotochten door het land. Begrijpelijker wijs zit ik ‘s avonds laat nog op de weg in de auto. Ik ben een ochtendmens en na een drukke avond met readings geven op een paranormale bijeenkomst, rijd ik weer alleen, moe maar voldaan, weer naar huis.
Regelmatig, als ik dan terug rijd, komt er een moment, dat ik voel, weet en of zie, dat mijn vader rechts achterin de auto zit. Ook het liedje Tears in heaven gezongen door Eric Clapton wordt dan bijna altijd ten gehore gebracht op de radio. Ik raak er telkens weer ontroerd van.
Door zo bij me te zijn, heeft mijn vader eens een ongeluk voorkomen.
Slapend achter het stuur
Het was erg laat, en zoals al te raden viel, was ik erg moe. Ik reed op een 80 kilometer weg, zonder lantaarnpalen, met aan beide zijden bomen. Het was erg rustig op de weg, gezien het tijdstip. Ik had erge moeite om mijn ogen open te houden, maar ik hoefde nog maar een half uur te rijden, dus besloot ik het vol te houden. Toch bleek ik achter het stuur al bijna in slaap te zijn gevallen, en reed door op de automatische piloot.
Plots schrok ik ‘wakker’, een steentje vloog tegen mijn auto ruit. Er reed geen auto voor me die dat kon veroorzaken. Het was letterlijk en figuurlijk een eyeopener. Wat een geluk! Op dat moment ‘zag’ ik ook mijn vader rechts achter me zitten.
Toeval of niet?
Ik vindt het wel erg toevallig, dat dat steentje tegen de voorruit aanvloog, terwijl ik op punt stond in slaap te vallen. Daarom ben ik ervan overtuigd dat mijn vader hier meer van weet.
Door dit gebeuren, ben ik veilig thuis gekomen. Sindsdien heb ik ook met mezelf afgesproken eerder op de avond te willen beginnen en niet meer langer te blijven napraten.
Enkele tips om, als je ‘s avonds laat terug naar huis moet:
- Frisse lucht in de auto (raampje open of airco aan)
- Even stoppen om te eten of te bewegen
- De muziek harder zetten
- Chocolade of een banaan eten
Ga uitgerust de weg op!
Laat van je horen!
Jouw ervaring is belangrijk voor ons. Schrijf je reactie hieronder en deel je vragen en gedachten over dit onderwerp.
Geef een reactie