De lachende Boeddha

Er bestaat een inspirerend verhaal: Het verhaal van Hotei, de lachende Boeddha. Deze boeddha heeft me altijd al aangesproken. Kijk maar eens naar zijn afbeelding. Merk je het ook? Komt er een glimlach, of zelfs een lach op je gezicht? Alleen al bij het zoeken naar een passende afbeelding, merkte ik al op bij mezelf, dat ik een brede glimlach op mijn gezicht kreeg en moest denken aan mijn online cursus “Dolgelukkig de zomer door “

Zijn hele leer bestond uit lachen. De dikheid en de kinderen die altijd om hem heen waren, symboliseren materiële en geestelijke overvloed, Verder staat hij voor het goede gezegende leven van iemand die de geheimen van het bestaan doorgrond heeft en nu met volle teugen geniet van al het goeds dat het leven te bieden heeft. Hij trok van de ene plaats naar de andere.

Hij ging daar midden op de markt staan en begon te lachen, dat was zijn preek. Zijn lach was aanstekelijk, meeslepend, een echte schaterlach; zijn hele buik schudde vaan het lachen. Hij rolde over de grond van het lachen.

De menigte om hem heen begon ook te lachen. Het lachen breidde zich uit. Het hele dorp werd overspoeld door lachsalvo’s.

Iedereen keek uit naar het moment dat Hotei weer naar hun dorp kwam, omdat hij zoveel plezier en zoveel zegen bracht. Hij sprak geen woord, nooit.

Als je hem iets over Boeddha vroeg, begon hij te lachen. Als je hem iets over verlichting vroeg begon hij te lachen. Als je hem een vraag over de waarheid stelde begon hij te lachen. Lachen was zijn enige boodschap.

Na zijn dood werd hij vereerd als een volksheld, vruchtbaarheidsgod en brenger van geluk. En als zodanig zwerft hij nog steeds over de wereld, als tastbare beeltenis van de onbezorgde gelukzaligheid die ieder deelachtig wordt die zijn eigen ware aard, “De Boeddha in zichzelf”, heeft gevonden.

Men gelooft dat het meer geluk brengt als je af en toe over de dikke buik van Boeddha wrijft.