De Regenboogbrug, een ode aan Shiva

Je herkent het vast, de pijn als je een geliefd huisdier verliest. Je kan zijn (of haar) aanwezigheid nog voelen in huis, hij was je maatje in het leven. Dieren hebben onvoorwaardelijk lief en zullen dan ook niet over je oordelen of veroordelen. Ze brengen liefde en troost.

Ook ik heb een dier verloren. Het was op 14 juli ’15 …. een lieve prachtige schildpadpoes met de naam Shiva. Ik schreef al eerder over haar, in het artikel Hoe mijn mormel terugkwam. Het is een verhaal over reïncarnatie. Je begrijpt het vast al, ik ben er van overtuigd dat Shiva eerder bij ons heeft gewoond.

Als ik op zolder kom, waar ze vaak sliep, voel ik nog haar energie. Shiva is erg oud geworden en was eigenlijk ‘op’. Met pijn in het hart werd er tot euthanasie besloten. Shiva brachten we na haar overgaan naar het crematorium. In een prachtige ruimte konden we afscheid nemen. En daar, mooi ingelijst, hangt het volgende gedicht:

De regenboogbrug

Precies aan de andere kant van de hemel is een plaats, en die heet Regenboog Brug. Als een dier waar je veel van houdt doodgaat, dan gaat dat dier naar de Regenboog Brug. Daar zijn grasvelden en heuvels voor onze lieve vriendjes, zodat ze kunnen rennen en met elkaar kunnen spelen. Er is genoeg te eten, water en zonneschijn en ze voelen zich daar warm en prettig.

Alle dieren die ziek of oud geweest zijn worden daar weer beter, alle dieren die gewond waren, of verminkt, krijgen weer een sterk gezond lichaam, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen, of in de dagen die voorbij gaan.

De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is alleen een klein dingetje: ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten.

Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt. Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding. Plotseling breekt hij uit de groep en vliegt over het gras, sneller en sneller. Hij heeft jou gezien, en als jij en je lieveling bij elkaar komen pakken jullie elkaar beet, en zijn voor altijd bij elkaar. Het dier kust je gezicht, jouw handen strelen het kopje weer en je kijkt weer in die lieve ogen, die je zo lang niet gezien hebt, maar die altijd in je hart zijn gebleven.

En dan gaan jullie samen over de Regenboog Brug.

Schrijf je meteen in voor mijn nieuwsbrief, en ontvang als eerste de nieuwste artikelen, meditaties en aanbiedingen.