De prachtige Godin Aphrodite is het onderwerp van vele verhalen. Haar geboorte en afkomst brengt haar in relatie tot de drie delen van het heelal (hemel, water en aarde). De hemel is haar oorsprong, zij werd geboren uit het schuim van de zee en de aarde heeft haar ontvangen met al haar pracht en heerlijkheid. Deze drievoudige relatie van Aphrodite met de natuur, heeft een grote invloed op haar erediensten gehad. Ik wil daarover graag het volgende verhaal met je delen.
Aphrodite (Venus) was de godin van de schoonheid, de liefde, het lachen en het huwelijk. Volgens sommigen was ze de dochter van Zeus en Dione, de godin van de vruchtbare vochtigheid, maar anderen zeggen dat ze werd geboren uit het schuim van de zee.
De nimfen van de zee waren de eersten die haar ontdekten. Ze zagen een kindje dat gewiegd werd op een grote, blauwe golf en ze brachten het direct naar een van hun koralen grotten diep onder water. Vol liefde en tederheid verzorgden ze het kindje en ze voedden het op en onderwezen het met veel aandacht. Toen de opvoeding van het meisje voltooid was, vonden de nimfen dat het tijd was dat het meisje de andere goden zou leren kennen, dus namen ze het mee naar de oppervlakte van de zee.
Er verzamelde zich een grote menigte tritonen (half mens-half vis), okeaniden en nereïden (zeenimfen) om haar heen, die luid blijk gaven van hun bewondering voor het mooie, bekoorlijke schepsel. Ze brachten haar spontaan parels en prachtige stukken koraal, die ze uit de diepte hadden opgedoken als geschenk. De godheden legden haar zachtjes op een golf en vertrouwden haar toe aan de zorg van Zephyros’, de zachte westenwind, die een heerlijk verkoelend briesje liet waaien en haar naar het eiland Cyprus liet drijven.
De vier mooie Horen (Godinnen van de vier Jaargetijden), dochters van Zeus en Themis, stonden al op het strand om haar te verwelkomen. Maar zij waren niet de enigen, ook de drie Charites waren aanwezig, de dochters van Zeus en Eurynome.
Toen ze de godin op de golf zagen, wilden de Charites, die Aglaia, Euphrosyne en Thaleia heetten, niets liever dan hun liefde voor hun nieuwe meesteres tonen. De golf waarop Aphrodite lag kwam steeds dichterbij en de Horen met hun rooskleurige boezems waren, net als de Charites, vol ongeduld om de nieuwe godin te ontmoeten.
Een warm welkom
Eindelijk bracht de wind de mooie Aphrodite veilig naar het strand. Ze stond op en op het moment dat haar voet het witte zand aanraakte, bogen alle aanwezigen diep om haar onovertroffen schoonheid eer te bewijzen. Vol bewondering en eerbied keken ze haar aan, terwijl ze haar natte haren afdroogde. Toen ze zichzelf zo enigszins gefatsoeneerd had, vertrok ze met haar volgelingen naar de berg Olympos.
Onderweg daarheen sloten zich nog meer godheden bij haar gevolg aan, zoals Himeros, de god van het liefdesverlangen, Pothos, de god van het liefdesverdriet, Suada of Suadela, de god van de overreding, en Hymen, de god van het huwelijk.
Aphrodite werd al verwacht op de Olympos. Er was een troon voor haar in gereedheid gebracht en op het moment dat ze het godenpaleis binnenkwam om haar troon te bestijgen, konden de aanwezige goden het niet laten om luid en geestdriftig hun bewondering voor haar te uiten. Haar schoonheid oefende ontegenzeggelijk macht uit over de aanwezigen en haar charme veroverde de harten van iedereen.
Aphrodite wordt gestraft
Maar hoewel alle goden direct te kennen gaven dat ze niets liever wilden dan met haar te trouwen, wees ze alle aanzoeken met minachting van de hand. Zelfs Zeus, de oppergod, werd afgewezen, iets wat nog maar zelden gebeurd was. Hij besloot haar voor haar trotse houding te straffen en bepaalde dat ze met Hephaistos, de god van de smederij in het huwelijk moest treden. Hij was de minst belangrijke god in de schare goden.
Dit gedwongen huwelijk zou geen gelukkige verbintenis worden. Aphrodite kon het niet opbrengen genegenheid te voelen voor haar mismaakte echtgenoot en in plaats van een trouwe echtgenote te zijn, bedroog ze hem met Ares, de oorlogsgod en liet ze Hephaistos al spoedig in de steek en verklaarde openlijk dat ze vanaf dat moment haar eigen weg zou volgen en zich door niemand meer de wet zou laten voorschrijven.
Cyprus
Aphrodite werd vooral vereerd op het eiland Cyprus, waar ze aan land was gekomen, en op het eiland Kythera. Ze was de godin van de liefde en de schoonheid, de bekoorlijkste van alle godheden. Ze werd ofwel volkomen naakt, ofwel met een weinig bedekkende gordel voorgesteld, de ‘Venusgordel’. In die gordel verborg ze allerlei aantrekkelijkheden, zonder welke de schoonheid maar koud en dood zou zijn.
De macht die ze daardoor uitoefende op goden en mensen leidde echter vaak tot onheil en verderf. Ze bewoog zich voort in een wagen die gevormd was uit een enorme parelschelp en voortgetrokken werd door sneeuwwitte duiven. De duif was haar meest geliefde vogel, maar ook de mus was aan haar gewijd en onder de planten de mirte, de roos en de appel.
Trojaanse oorlog
In de Trojaanse Oorlog speelde de Godin Aphrodite overigens een belangrijke rol. De schoonheid van Aphrodite was zelfs de indirecte reden voor deze oorlog. Op de trouwdag van Peleus en Thetis (de moeder van Achilles) wierp Eris (die als enige geen uitnodiging had ontvangen) een gouden appel tussen de gasten, waarop stond: “voor de schoonste”
Zeus gaf Paris de opdracht om de appel te geven aan aan de knapste godin: Hera, Athena, of Aphrodite. De drie beeldschone Godinnen wilden allemaal deze eer, dus ze beloofden Paris van alles om de titel te krijgen. Hera beloofde Paris de heerschappij over Azië. Athena beloofde hem wijsheid en onoverwinnelijkheid. Aphrodite beloofde hem de liefde van Helena, de mooiste vrouw ter wereld.
Aphrodite won de schoonheidswedstrijd en Helena werd de oorzaak van de beroemdste oorlog uit de wereldgeschiedenis: de Trojaanse Oorlog.
Geef een reactie